GZmusica.com - Músicas da Galiza - Recently Updated Listings https://www.gzmusica.com/ Fri, 29 Mar 2024 15:49:03 +0100 FeedCreator 1.7.3 Terbutalina https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/terbutalina.html

Terbutalina é unha banda de garage punk formada en Esteiro, no concello de Muros, en 2010. Letras acedas, por veces surrealistas e sempre irreverentes, unidas a ritmos frenéticos con temas de pouco máis dun minuto foron os sinais de identidade que axiña colocaron a Terbutalina entre as máis exitosas das bandas galegas dos anos dez.

Desde o comezo, a Terbutalina foi unha banda de directo. E así, o seu primeiro disco Live in Catoira (Autoeditado, 2011) foi gravado ao vivo nesta vila do Salnés. A formación que aparece neste traballo, Migui Terbutalino, na voz principal e guitarra, Mon Terbutalino, guitarra e voz, Samu Terbutalino no baixo e voz e mais Brais Terbutalino, batería e voz, foi a orixinal da banda. Eles catro gravaron tamén o EP Que de leite (Autoeditado, 2011) e o primeiro disco longo, Broncodilatador (Autoeditado, 2011), co que tiveron certo éxito na escena punk e alternativa galega, o que os levou a aparecer no cartaz de varios festivais do 2012, como o Revenidas ou o Furtivo.

{youtube}nEzWHtMHW24{/youtube}

A súa primeira vez en Revenidas, no 2012

Nese 2012 entra na banda Carlos Terbutalino, que se fai cargo da batería, pasando Brais ao baixo. Con esta formación de 5 membros gravan Hostias para todos (Autoeditado, 2012) e é tamén coa que xiran ese ano polos festivais e locais do país.

{youtube}n3CDtZ9u4G0{/youtube}

A nosa primeira entrevista a Terbutalina, no Furtivo 2012

No 2013, coa publicación de Ritmo Serbio (Autoeditado, 2013), a banda entra nunha época en que o recoñecemento en Galiza é cada vez maior, alicerzado nese frenesí que parecía rodear a banda na altura. Entre 2011 e 2015 sacan un disco por ano, e dan ducias de concertos, polo país e tamén comezan a saír fóra, onde sorprenden cun directo esmagador, con Tomás Ageitos como técnico dos directos desde que comezan a gravar n'A Ponte, Ritmo Serbio no 2013, e coa entrada de Diego Terbutalino na batería no 2014. Nese ano, e xa con Diego na batería, gravan con Ageitos A Muerte (Autoeditado, 2014) co que gañan o mellor álbum en galego nos Premio da Música Independente. Un ano despois chega Al otomano se la va la mano (Folc Records, 2015) de novo gravado n'A Ponte.

{youtube}J3ZhtBlsEPU{/youtube}

Terbutalina no templo do underground morracense, Bar Labranza no 2015

A partir do verán de 2016, comeza a acompañar a banda nalgúns directos Torres, que despois pasará oficialmente a ser membro da banda no 2018, aínda que antes sacan coa formación anterior Sonido Esteiro (Folc Records, 2017). Neste vídeo preséntannos a Torres no Armadiña Rock do verán do 2016.

{youtube}gBT3FE4o4Cc{/youtube}

No Armadiña Rock de Combarro no 2016

Na altura, a banda vese na encrucillada entre manterse nese estatus semiprofesional no que levaban xa 3 ou 4 anos ou dar o salto definitivo á profesionalización. Compaxinar os traballos con xiras, concertos e xeiras interminables na estrada era complicado. Samu e Brais, que levaban desde o comezo, e Diego, que entrara no 2014, acaban deixando a Terbutalina, na que seguen Mon e mais Migui e na que entran Torres, no baixo, e Héctor, na batería, no 2018.

{youtube}0qCLNL6ZNmU{/youtube}

Presentación da nova formación, no 2018

No 2019 e xa coa nova formación publican Espabila gallego (Folc Records, 2019), onde queda patenta a mudanza de estilo que xa apuntaba Sonido Esteiro, moito máis acougado ca os traballos anteriores e no que, como di o título, xa mostraba cara a onde querían levar a súa música. Moito máis garage e menos raiba punk. Sirva un dato curioso para explicalo. En A Muerte, 2014, nin un só tema pasa dos dous minutos. En Al otomano se le va la mano, 2015, só un: Pa pa ou ma ma, que pecha o disco anunciando xa a viraxe que comezaba a banda. No EP do 2017, Sonido Esteiro, o 50% pasan dos dous minutos. No traballo de 2019 xa son o 70%, 7 cancións de 10. 

{youtube}uboYH9_QXAs{/youtube}

No Festiletras, na aldea do Couto, en Pontececso

Tras o parón da pandemia, a banda volveu publicar un single o 25 de febreiro de 2022, Costa abaixo, adianto de Era Cabra, (Folc Records, 2023), disco longo publicado en novembro de 2023, no que volve entrar Diego na batería. Volve tamén un son máis contundente, de guitarras por veces máis limpas que en discos anteriores e recuperando incluso ritmos rápidos dos seus primeiros discos.

(Actualizado en marzo de 2024)

AL OTOMANO SE LE VA LA MANO (FOLC RECORDS, 2015)

SONIDO ESTEIRO (FOLC RECORDS, 2017)

ESPABILA GALLEGO (FOLC RECORDS, 2019)

ERA CABRA (FOLC RECORDS, 2023)

]]>
Lavesedo Sat, 09 Mar 2024 04:07:41 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/terbutalina.html
García MC https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/garcia-mc.html

García MC é o nome artístico de Serxio Regos, rapeiro e MC de ampla traxectoria na escena hip hop galega dos últimos 20 anos. Membro fundador de Ghamberros e Dios Ke Te Crew, dos que formou parte desde o seu inicio no 2003 até o 2016, actualmente lidera o seu propio proxecto á fronte da banda Nación Quilombo.

Xa desde moi novo na vila de Ordes comezou a rapear e a integrarse na cultura hip hop da vila, moi intensa na altura en Ordes, onde as diferentes manifestacións artísticas vinculadas ao hip hop florecían da man da xeración de rapazas e rapaces nados nos anos 80 do século pasado. Estivo na xénese de Ghamberros xunto a Jamas e posteriormente na de Dios Ke Te Crew, cando os anterios se xuntaron con Mou, Sokram e DJ Murdock. Foi grazas ao éxito que obtivo esta última banda xa desde os seus comezos o que o deu a coñecer a García no público galego.

Ademais da súa andaina no hip hop, García Mc ten colaborado con moitas bandas galegas como Kastomä ou Dakidarría non pertencentes a ese universo e de feito foi membro de Labreghos do Tempo dos Sputniks desde a súa estrea en 2007.

{youtube}kjAifC__G-Q{/youtube}

En 2012 saca o seu primeiro disco en solitario, Abaixo e de pé, que presenta en lugares como Dinamarca, Cuba ou México. Nesa época, aproveitando ademais un tempo en que os DKTC estaban en stand by, García dálle unha volta ao proxecto dos Labreghos do Tempo dos Sputniks, xunto co Leo e a incorporación de Lydia Botana, e até chegan a publicar o único traballo discográfico da banda.

Despois da súa saída de DKTC en 2016, García MC vólvelle dar pulo ao proxecto en solitario, primeiro cun compilatorio dos seus 20 anos en distintas bandas e despois con varios discos con Nación Quilombo, formación que lidera desde 2018 e da que xa falamos daquela en GZmúsica.

{youtube}QOKwrtKTx14{/youtube}

Abaixo e de Pé (2012)

20 anos da palabra que anda (2018)

Arquipélago Quilombo (2021)

]]>
Lavesedo Mon, 18 Dec 2023 00:17:37 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/garcia-mc.html
Rebeliom do Inframundo https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/rebeliom-do-inframundo.html

Grupo de Hip Hop de Ponteareas, formado por O Nervo e Rustiko, mcs, e DJ Rapu nunha primeira etapa que comezou no 2005. Con esta formación, e despois de sacar unha maqueta, no 2102 publicaron A Sorpresa. 15 temas de rap de corte clásico, de letras afiadas, rapeadas xa só polo Nervo, sobre unha base de bombo e caixa. Samplers e scratch da man de Dj Rapu.

O disco é unha mostra perfecta seu rap, onde o protagonismo recae nunhas letras cunha fonda carga de crítica ao sistema que padecemos, como queda patente nunhas letras que falan ás claras da situación actual e dos seus culpábeis. Síntese a carraxe por momentos, acarón dos scratchs, ultimamente pouco presentes no rap máis comercial pero tamén con peso no traballo desta banda.

Despois dun parón, Rebeliom do Inframundo -nome que lle puxeron ao lugar onde quedaban en Ponteareas- volveu con formación anovada e coa súa base de operación trasladada a Vigo. Os novos membros, alén do Nervo, son Malvares de Moscoso, antigo membro da banda de rap galega Os Trasnos de Moscoso, o mc vigués Frank, pertencente ao colectivo "Verso Libre", un novo produtor musical Movementss e o mando dos pratos un novo DJ, Ichi. Eles son os responsábeis de Lume e Rebeliom, tirado no 2016, sen dúbida o traballo que colocou o grupo entre o máis destacado do hip-hop nacional e que lles permitiu converterse nuns fixos dos grandes festivais galegos do verán.

{youtube}LbTc__A8AqU{/youtube}

No Ourenrock 2017 foron un dos mellores grupos da noite

A comezos de 2019 sae o seu novo LP, Ilegal, autoeditado xunto á produtora viguesa Galunk Producións, o grupo entraría nunha nova etapa como banda, coa inclusión de Movementss nos seus directos e o cambio de DJ. entrando Dj.Pol a formar parte da formación oficial do grupo. O novo traballo contou con producións de Frank, Baghira, J.CNNR, Beatbusta e Movementss, así como a colaboración vocal da banda valenciana Mafalda. En 2021 publicaron un pequeno EP, Luminarias.

Tras a pandemia, continuaron a xirar o traballo do 19, rematando a xira de Iegal no Muralla de Son da Bandeira, en outubro do 2022. Nese outono resultaron tamén gañadores do Premio Martín Códax na categoría de Músicas Urbanas.

{youtube}sewYiGg_Msw{/youtube}

Ao vivo, no Revenidas 2019

ESCOITA REBELIOM DO INFRAMUNDO

Ilegal (2019)

Lume e Rebeliom (2016)

Accede ás descargas de Rebeliom do Inframundo

{phocadownload view=category|id=6|target=s}

 

]]>
Lavesedo Thu, 20 Oct 2022 23:59:40 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/rebeliom-do-inframundo.html
Os Cempés https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/os-cempes.html

Grupo de Ferrolterra que fixo a súa estrea discográfica en 1996, co disco gravado ao vivo Opa iii, (Do Fol, 1996), malia debutar coma formación catro anos antes nun festival benéfico realizado na vila de Cedeira. A curiosidade de realizar o seu primeiro disco con material gravado ao vivo xa permite albiscar a importancia que esta faceta tiña no grupo, que se consolidou durante a súa andaina como un dos mellores, senón o mellor, directos da música tradicional e folk galega.

Aínda que a súa estrea oficial, aínda como Cempés a secas, fose en Cedeira no 92, o xermolo da banda vén de antes, da amizade desde novos entre Carlos Zaera e Óscar Fernández Sanjurjo, que nos anos 80 viaxaron até o Festival de Saint Chartier para participar -e gañar- o concurso de gaiteiro solista, Zaera, e ambos o de dúo de gaita e acordeón.

Isto foi o pulo decisivo para montaren a banda, despois de chamar a Beto Niebla, no tamboril, Serxo Ces, pandeireta e mais Pablo Ces, no bombo, o que foi a primeira formación dos Cempés. Aínda como Cempés presentáronse en festivais de toda a península e co material gravado nalgúns deses concertos deron xeito ao seu disco de estrea, Opa iii. En 1995, o artesán e gaiteiro Antón Varela, Tonecho, moi próximo á banda acabou por se incorporar de vez a ela despois da desgrazada morte de Zaera nun accidente de tráfico, tras asistir a un concerto de Stephan Grappelli en Compostela.  

É evidente o peso dos directos neste comezo da banda e é salientable a gran conexión que xa daquela tiñan co seu público. E parte importante desta conexión que os ferroláns de sempre conseguiron doadamente recaía no espírito choqueiro de Serxio Ces, encargado de levar o concerto, ir presentando os temas e de paso argallar unha ocorrencia coa que facer rir o público. De todos os xeitos, non se pode desde logo menosprezar a calidade e importancia dos traballos en estudio do grupo, que comezaron con Capitán re, (Do Fol, 1997), ao que seguiu Circo Montecuruto, (Do Fol, 2000).

Os Cempés, na época en que gravaron Tentemozo, 2012

Despois desta primeira etapa, onde Os Cempés foron engadindo aos poucos instrumentos, zanfona, saxofón,..., á instrumentación tradicional inicial, e que rematou coa ambiciosa xira do Circo Montecuruto, que incluía malabares e marionetas na presentación en directo, o grupo mudou a súa formación, coa marcha dos percusionistas Beto Niebla, que se enrolou na banda de Susana Seivane, e Pablo Ces e a incorporación do baterista Tony D’arco e o baixista Óscar Painceiras, trocos que trouxeron unha modificación tamén da proposta sonora d’Os Cempés, electrificada e moito máis próxima ao rock.

Posteriormente o grupo mudou o batería, coa entrada de Jose Piñeiro, e engadiu guitarra eléctrica, Cabe García. Esta nova xeira fica reflectida en Moe a moa, (Madame Mir, 2003), novo traballo ao vivo gravado en Vigo onde o grupo amosa a súa nova sonoridade. No 2005 editaron unha compilación coas mellores pezas da súa traxectoria máis un tema extra: “A Carolina TV”, versión do clásico galego. Este novo disco só se vendeu nos concertos da banda e foi editado polo selo Nakra.

{youtube}PPNe-2enEbY{/youtube}

Os Cempés foron uns dos participantes na Festa de Vilariño no 2014

A finais de 2007, cun concerto na praza Amboage de Ferrol o 22 de decembro, Os Cempés deron un adeus que se transformou nun deica logo no ano 2011, no que volveron aos escenarios. En 2012, realizaron unha exitosa campaña de micromecenado, grazas á cal gravaron un novo traballo, Tentemozo, en colaboración coa Escola Livre da Música Popular Galega. 

Esta volta aos escenarios trouxo novas mudanzas á banda, que volveu ás orixes, abandonando o baixo e a guitarra eléctricos e mais a batería. Incorpóranse Fernando Barroso no Bouzuki, Pablo Dalama no saxo e clarinete e mais Ramón Dopico nas percusións, ficando Antón Varela, gaita, Serxio Ces, pandeireta e voz, e mais Óscar Fernández, zanfona, da formación anterior.

Despois deste seu quinto disco, Os Cempés volveron a ter presenza destacada nos festivais do país, así como a organizar actividades como A Bailar con Os Cempés!, concertos con obradoiro de baile previo, de pequeno formato, durante a década dos 10. Desgrazadamente, o gaiteiro e luthier Antón Varela falecía o 25 de xullo de 2017 e Os Cempés apenas volveron tocar na homenaxe celebrada no Teatro Jofre de Ferrol o 11 de marzo de 2018.

ESCOITA OS CEMPÉS

Opa iii (1996)

Capitán re (1997)

Circo Montecuruto (2000)

Tentemozo (2012)

]]>
Lavesedo Thu, 07 Apr 2022 01:03:36 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/os-cempes.html
Berrogüetto https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/berrogueetto.html

Grupo folk vigués nacido a mediados dos anos 90, despois da separación de Matto Congrio, de onde procedían tres dos seus compoñente: Santiago Cribeiro, Anxo Pintos e Isaac Palacín, que axiña acadou un éxito entre público e crítica tanto en Galiza coma no estranxeiro, avalado pola traxectoria e calidade dos seus compoñentes. O seu disco de estrea foi Navicularia, (Do Fol , 1996), onde apresentaron os que ían ser os seus sinais de identidade: preponderancia da instrumentalidade e fusión da tradición galega con músicas doutras terras. Neste primeiro traballo colaboraron as cantareiras de Cantigas e Agarimos, únicas voces presentes no disco. Para alén da boa acollida que o público deu a este estrea, os premios da Crítica Alemá en 1997, compartido con Ry Cooder, e o Premio Europeo da Música 'Eiserner Eversteiner' un ano despois dan conta do recoñecemento da crítica europea a Navicularia.

Será no segundo traballo, Viaxe a Urticaria, (Do Fol, 1999), cando o grupo estabilice a súa formación, coa entrada do violinista Quim Farinha e a gaiteira Guadi Galego, que tamén pasará a pór a voz nos escasos temas en que esta fai aparición. Despois de compor a banda sonora da serie televisiva Renovart, adicada ás enerxías renovabeis, Berrogüetto gravou o seu terceiro traballo, Hepta, (Do Fol, 2001) que soborda os límites tradicionais da proposta artística dun grupo musical para atinguir unha multidisciplinariedade onde a obra do arquitecto e fotógrafo George Rousse e a antiga fábrica de Sargadelos de Cervo, Lugo, son protagonistas destacados. As colaboracións diversas, o armenio Jiva Gasparian tocando o duduk, o sueco Markus Svensson coa Nyckelharpa, un antigo instrumento semellante a un violín ou Kalman Balogh, húngaro, interpretando o Cimbalom, instrumento tradicional dos Balcanes, engaden sonoridades foráneas ao son do grupo e permiten clasificar a música de Berrogüetto dentro da vangarda do folk europeu.

{youtube}3EBHtlIePMk{/youtube}

Berrogüetto ao vivo no Festival Folk de Cambridge (UK), no verán de 2003

O 25 de maio de 2006 publicaron 10.0, (Berro Guetto Música, 2006) e a comezos de 2010 Kosmogonías, (Berro Guetto Música, 2010), traballos que mostran toda a capacidade creativa da banda. No segundo deles gravou por vez primeira Xabier Díaz, que entrara un tempo antes tras a saída de Guadi Galego. A finais de 2011, publicado por Galaxia e cun limiar de Manuel Rivas, o xornalista e crítico musical Fernando Neira publicou o libro ‘Berrogüetto. O pulso da terra’, a primeira biografía sobre o grupo. O libro véndese acompañado do primeiro audiovisual dun concerto ao vivo desta formación, gravado en colaboración coa Televisión de Galicia no Auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela, en novembro de 2010. Inclúe ademais un CD co rexistro sonoro do mesmo concerto no que se presenta un tema inédito.

{youtube}LdXUJ_tNgYs{/youtube}

Interpretando a Danza de Meirol, na etapa con Díaz de vocalista

O 4 de febreiro de 2014, mediante un comunicado subido ás súas redes sociais, Berrogüetto anunciaba a súa disolución despois de 18 anos de carreira ininterrumpida. A despedida do seu público aconteceu no mes de xuño dese ano, cunha xira de 5 concertos que comezou en Ourense, o primeiro do mes, pasou despois pola Coruña, Lugo e Compostela e rematou no Teatro García Barbón de Vigo o 29 de xuño.

Escoita Navicularia

Escoita 10.0

]]>
Lavesedo Wed, 06 Apr 2022 23:15:26 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/berrogueetto.html
Fía na roca https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/fia-na-roca.html

Grupo folk creado a comezos dos 90, despois da desaparición de Xorima por algúns dos seus integrantes, Xosé Ramón Vázquez e Xavier Bueno, co engadido do ex-Armeghín Quico Comesaña, e mais Quim Farinha. A banda consolidou paseniño unha traxectoria notábel que os levou a publicar seis traballos no seu camiño.

A proposta de Fía na roca foi pioneira na actualización do folk galego, coa aceptación de referentes afastados dos tradicionais e a creación dun estilo que axiña captou adeptos entre o publico gorentoso de produtos de calidade. Pódese falar de tres etapas na traxectoria do grupo: unha que abrangue os cinco primeiros anos da década dos noventa, reflectida nun traballo homónimo e autoeditado, no seu selo Corda Frouxa en 1993, que sorprendeu polas devanditas influencias arábigas e jazzísticas e onde a parte instrumental protagonizaba a música do grupo. Despois veu o paréntese que supuxo a saída de Quim Farinha e Quico Comesaña, enrolados no proxecto Berrogüetto, e a incorporación definitiva do ex-percusionista de Doa Carlos Castro, antes colaborador, que xunto aos veteráns Xosé Ramón Vázquez e Xabier Bueno compoñen a cerna desta nova etapa, que se alongou até 2007, e onde o número de integrantes medrou até chegar a sete coa incorporación da cantante Sonia Lebedinski no terceiro disco, Contravento. Antes apareceu Agardando que pase algo, (Resistencia, 1997), onde os trocos na formación non restaron calidade nin capacidade de experimentar á banda. Si que foi apreciábel a modificación experimentada coa entrada de Lebedinski, presenta xa en Contravento, que outorgou protagonismo á voz, até o momento practicamente testemuñal nas cancións do grupo, malia tiraren o nome dunha peza cantada tradicional, “A troula de Campañó”.

Formación da terceira etapa de Fía, con Lebedinky e Berlai entre outros. Fonte: fianaroca.com

Os integrantes de Fía na roca decidiron celebrar o seu décimo aniversario coa gravación dun interesante directo, que fai un percorrido pola súa carreira e que foi publicado en 2004, Dez anos ao vivo. Ademais, co gallo do décimo aniversario da banda, foron publicados de volta, remasterizados, os tres discos anteriores.

{youtube}xiDCiyYeisM{/youtube}

Ao vivo no Teatro Principal de Compostela

No 2007 editouse o seu quinto traballo discográfico chamado Vente vindo. Comeza con el a terceira e derradeira etapa de Fía na roca que, despois de tres discos de estudio e un ao vivo fundamentalmente instrumentais, presenta por primeira vez un disco con moitos temas cantados, tirados principalmente en fontes tradicionais. Coa voz de Sonia Lebedynski, Fía na roca foron pioneiros no achegamento ao pop sen caer en fórmulas comerciais nin estándares de éxito que percorreron con éxito na seguinte década outras formacións. Alén do protagonismo da voz, esta terceira etapa tamén trouxo mudanzas na formación, despois de sufrir a ausencia de Xabier Bueno, fundador e puntal do proxecto, o grupo anóvase coa entrada de Xabier Olite, ex-membro da Psicofónica de Conxo, que se ocupa dos baixos, e Roberto Rama, procedente do mundo tradicional, que se encarga de gaitas, saxos e low whistles. Xunto con Sonia Lebedynski, Xosé Ramón Vázquez, Carlos Castro, Giao Rodrigues e Roberto Santamarina, está foi a formación que gravou en 2008, polo 15º aniversario, un concerto no Teatro Principal de Compostela, editado en DVD baixo o título de Quince maios en 2009, con  Pablo Barreiro como técnico de son e responsábel da gravación. 

Fía na roca tivo unha grande proxección internacional da banda, e tocou en escenarios de Francia, Italia e Alemaña e incluso en América do Sur, nunha xira pola Arxentina e O Uruguai. En 2010 anunciaron que se despedirían dos escenarios en xaneiro de 2011, cun derradeiro concerto no festival Celtic Connections de Glasgow.

ESCOITA FÍA NA ROCA

Fía na roca (1993)

Agardando que pase algo (1997)

Contravento (2001)

Dez anos ao vivo (2004)

]]>
Lavesedo Wed, 06 Apr 2022 01:25:24 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/fia-na-roca.html
Camerata Meiga https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/camerata-meiga.html

Grupo folk ourensán que sacou o seu primeiro disco en 1999, Habelas, hailas, (Resistencia, 1999) e que formaron os ex-compoñentes de Xeque-Mate Víctor Gil, Carlos Iglesias, Miguel Forneiro e Tino Mojón, aos que se uniron nesta nova formación Xosé Amador, Nacho Casas e Rubén Giorgis. Para alén da ampliación de compoñentes, Camerata Meiga tamén supuxo unha medra no abano instrumental, coa incorporación de instrumentos pouco frecuentes nas formacións folk galegas, coma rabel ou laúde. No disco colabora a cantante portuguesa Amélia Muge e a obra supón un achegamento á nosa tradición dende perspectivas diversas, o que resulta nun traballo encadrábel na World Music.

Camerara Meiga tivo unha traxectoria efémera e non volveu sacar disco nin ter actividade desde pouco tempo despois de lanzar o seu debut.

]]>
Lavesedo Wed, 06 Apr 2022 01:08:54 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/camerata-meiga.html
Anxo Lorenzo https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/anxo-lorenzo-trio.html

Anxo Lorenzo é un gaiteiro e flautista nado en Moaña en 1974. Participou desde moi novo nas históricas formacións tradicionais viguesas Xarabal e Lembranzas Galegas aínda que apuntou a súa carreira cara ao folk coa formación, xunto a Pedro González, da banda Spiritu 986 a comezos do século XXI.

Posteriormente pasou a liderar o seu propio proxecto, xunto ao violinista irlandés Eoghan Neff e ao portugués Luís Peixoto, bouzuki, un trío de música folk que se deu a coñecer cun disco, Tirán, (Zouma Records, 2010), no que colaboran nomes como Xosé Liz, Begoña Riobó ou Álvaro Iglesias que despois os acompañaron ao vivo. Seguindo a liña xa explorada na súa anterior formación, Spiritu 986, de mestizaxe e fusión da música tradicional coa electrónica, a música hindú ou o pop, o certo é que Lorenzo atopou os ingredientes precisos para manexar con mestría estilos diverxentes e ofrecer un son apegado á tradición mais que sorprende na exploración desoutros universos musicais. O grupo recibiu no 2012 o Eisernen Eversteiner, premio outorgado ao mellor grupo folk con voto do público no Plauen Folkherbst Festival, o evento senlleiro da música folk en Alemaña.

En 2014 é publicado Confuxon, unha viaxe pola música das nacións celtas onde de novo Lorenzo conta con Peixoto e Neff como compañeiros de andaina.

{youtube}0L0-sY-YZZg{/youtube}

ESCOITA O ÚLTIMO DISCO DE ANXO LORENZO EN SPOTIFY

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:12:20 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/anxo-lorenzo-trio.html
Anamoura https://www.gzmusica.com/cartafol/tradicional/anamoura.html

Trío folk formado por Mª Xosé López, Francisco Martínez Barreiro e Emilio Pichel no ano 1994. Editou no 2000 o disco A chave do cerne, (Edicións do Cumio, 2000), onde salienta a importancia que ten a voz, presente en practicamente todas as composicións, tradicionais ou do propio grupo, e o protagonismo dunha zanfona tocada con mestría por Mª Xosé. Abriron un novo vieiro na música galega, coa guitarra e mais a zanfona colocadas na posición senlleira que adoitan reservar para a gaita os máis dos grupos galegos.

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:11:52 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/tradicional/anamoura.html
DasKapital https://www.gzmusica.com/cartafol/electronica/daskapital.html

DasKapital foi unha grupo de electrónica activo entre o 2010 e o 2015. Influenciados polo krautrock xermano, o seu estilo  caracterízabase por mesturar líricas marxistas coa electrónica sempre co desacougo e o ruído como sinais de identidade.

Eles mesmos teñen dito que Das Kapital refuga o estado de cousas. Opón ruído negro á dominación consentida e contra o pop consensual ofrece un discurso en chamas, ferido.
Programme, Bobby Seale, Einstürzende Neubauten, Heiner Müller, Stereolab, Atari Teenage Riot, Os Resentidos, Walter Benjamin, Nine Inch Nails, Lois Pereiro, presentes!

A situación é delicada. O son dos disturbios produce disturbios.
DasKapital naceu en maio de 2010 nun concerto de homenaxe a Radio Océano. Cun funcionamento descentralizado, aberto pero militante, Marcos Paino encárgase dos sintetizadores, O Leo da voz, Tomas Ageitos das percusións e o son en directo, Doutor Chou e David Ageitos introducen as guitarras e Daniel Salgado o Adat e o kaoscilator.
DasKapital edita en xullo de 2011 o seu primeiro disco, Ruído Negro, e chama a decidir se queremos facer parte do problema ou queremos facer parte da solución. 
Socialismo ou barbarie.

2 anos despois de Ruído Negro, presentan o seu segundo disco, Grecia (Discos da Máquina, 2013), moi ben acollido pola crítica especializada estatal. No 2015, anuncian a súa disolución e soben á rede o que será o seu derradeiro traballo, Das Kapital (Discos da Máquina, 2015).

{youtube}GrxJkkNJ_Bk{/youtube}

DasKapital foron:

Daniel Salgado: Adat e Kaossilator
O Leo: Voz
Marcos Paino: Sintetizadores
Tomás Ageitos: percusións e son en directo
Doutor Chou: Guitarra
Davide Ageitos: Guitarra
Coa colaboración especial de: Manu Paino (trompeta), Alex Salgueiro (sintetizadores), Gonzalo Vilas (acordeón).

Escoita e/ou descarga os 3 discos de Das Kapital:

Ruído Negro (2011)

Grecia (2013)

Das Kapital (2015)

Accede á zona de descarga de Das Kapital

{phocadownload view=category|id=18|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:10:41 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/electronica/daskapital.html
Cuchufellos https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/cuchufellos.html

Banda de speed-folk -como eles mesmos gustan de denominar ao seu estilo- formada en Manzaneda en 1996 e que se despediu dos escenarios 20 anos despois, na súa vila, no Festival A Rebusca. 

Banda multicultural, con influencias musicais moi diversas, como o é a orixe dos seus membros, o que lle imprime un cuño novo á súa música, onde ten cabida dende a música tradicional galega até a balcánica, cunha salientábel presenza e protagonismo dos instrumentos de vento na súa formación, o que achega o seu son ás veces ao das charangas e ao de formacións da caste da Festicultores Troupe.


Malia as orixes diversas, o centro neurálxico desta banda é Maceda de Trives, -oficialmente coñecida polo topónimo deturpado Manzaneda-, de onde proveñen varios dos seus membros:, Andrés, gaita, Marcos e Fenoy na batería e percusións, e Davide na guitarra eléctrica, aos que se engaden músicos chegados doutras latitudes, coma os galegos Rubén, trompeta, Marcos Neira, saxofón, Telú, voz, e mais o polaco Darek no baixo e o alemán Mathias no laúde eléctrico, para remataren de conformar unha banda fondamente anovadora no panorama musical do país.

{youtube}vbLN17cZUk0{/youtube}

Fechando a Festa Folc de Vilariño no 2015

Ao longo dos 20 anos que estiveron en activo -despedíronse o 18 de novembro de 2016, na casa, no Festival A Rebusca da súa vila-, publicaron varios discos Speed Folk no 2005, Achegaivos feligreses no 2009 e Arreguizante, 2013, ademais de participar en varias compilacións.

Ao vivo no Freixo Rock de 2016

{youtube}SWo_X_afkbc{/youtube}

Escoita a música O Muíño

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:10:25 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/cuchufellos.html
Ataque Escampe https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/ataque-escampe.html

Ataque Escampe é un grupo de pop formado en Compostela no 2001, arredor da residencia Monte da Condesa da USC. Pouco despois comezaron dar os seus primeiros concertos, entre eles o 1º Concerto Expansivo Nunca Máis organizado pola Burla Negra despois do desastre do Prestige.

Banda compostelá fundada no 2002, que se consolidou no panorama galego despois de publicar A grande evasión, disco que chegou aproximadamente un ano despois do suceso que tivo Galicia es una mierda, (A Regueifa Discos, 2008), con 15 000 descargas e algún que outro ataque dos que non entenderon a crítica retranqueira e se enganaron coa provocación, -punk para Lupe Gómez-. De feito, houbo algúns que incluso pensaron que a censura era o mellor método para non incomodar as mentes autoodiantes da clientela que sobe e baixa maina nas escaleiras mecánicas mentres mira chegar a primavera e as semanas fantásticas.

{youtube}S-xjk9HlDeo{/youtube}

Malia estas e outras pequenas e curiosas anécdotas, no espazo que houbo entre traballo e traballo o mundo criativo da banda non parou de ferver e agasallaron os seus seguidores con Galicia es una fiesta, (A Regueifa Plataforma, 2008) cos remixes do Dr. Painkiller de cinco dos temas do segundo traballo da banda.  Tamén houbo mudanzas na formación, malia conservaren intacto o núcleo formado aló polo comezo do século na Facultade de Filoloxía da USC por Samuel Solleiro, Roi Vidal, Miguel Mosquera e Álex Charlón, e así a marcha do acordeón de Francesc Esteve, Paq, deu lugar á entrada dos teclados de Lois García. No 2011 publicaron Violentos anos dez, disco que podedes escoitar e descargar en GZmúsica. 

{youtube}KO-eFjybEIs{/youtube}

Entrevista na presentación de Discos da Máquina. Compostela, 2012

En 2012 forman parte da creación do selo Discos da Máquina e avanzan cara á profesionalización da banda, coa entrada do batería Álvaro Trillo, o que fai que Roi Vidal pase a tocar outros instrumentos como a melódica e a ocuparse da voz. Coa saída de Álex Charlón, voz nos primeiros traballos, no 2015, despois da gravación d'O disco vermello. Alén dalgunha gravación solta, no 2017 publicaron Primeiros bicos.

{youtube}TmsTNUcT-bY{/youtube}

Falamos con eles no festival Deleite, en Belvís no 2017

En 2018, publican o díptico formado por Ídolos adolescentes (2007-2011) e A vida dos animais (2012-2018), dousdiscos que reúnen todas as cancións gravadas por Ataque Escampe até 2018 que non estaban incluídas en traballos propios. Todos os temas foron (re)masterizados por Carlos e Alberto Quintá no estudio As Gonzalinhas (Bermés, Lalín) en decembro de 2018.

Contra finais do ano 2019, e despois dunha épica despedida dos violentos anos dez en Compostela, Ataque Escampe publica A alma, un EP de cinco cancións que supuxo á volta de Álex Charlón á voz do grupo, despois de o Roi Vidal abandonar a formación ao vivo pero manténdose vinculado ao grupo.

Coa chegada dos confinamentos a comezos do 2020, co grupo en plena presentación do novo disco (de feito, GZmúsica estivo a entrevistalos no Liceo Mutante de Pontevedra apenas 4 días antes do primeiro peche), a formación entrou nun obrigado parón que romperon en xaneiro do 2022 cun novo single.

Ataque Escampe (1ª formación):

Roi Vidal – Batería, kazoo, coros
Xoán Lois G. Carlín – Baixo  eléctrico, contrabaixo, piano, teclados, maracas, coros
Samuel  Solleiro – Banxo, guitarras, harmónicas, slide, xilófono, pandeireta,  coros
Álex Charlón – Voz, coros
Miguel Mosqueira – Guitarras, voz,  coros

Formación (2015-2019)

Roi Vidal: voz, melódica, xilófono e coros.

Miguel Mosqueira: guitarra acústica, guitarra eléctrica.

Samuel Solleiro: guitarra acústica, guitarra eléctrica, banxo e harmónica.

Xoán Lois García Carlín: baixo e teclados.

Álvaro Trillo: batería.

Formación actual:

▪️ Álex Charlón: voz, coros.

▪️ Samuel Solleiro: guitarras, coros.

▪️ Miguel Mosqueira: guitarras, voz, coros.

▪️ Cibrán Tenreiro: batería, percusións, coros.

▪️ Lois Carlín: baixo, programacións, coros.

▪️ Julio Vilariño: sintetizadores, coros.

Accede á zona de descarga de Ataque Escampe

{phocadownload view=category|id=15|target=s}

Escoita algún dos discos de Ataque Escampe. No seu bandcamp tes acceso á discografía íntegra.

Violentos anos dez (2011)

Disco Vermello (2014)

A alma (2019)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:09:52 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/ataque-escampe.html
Noitarega https://www.gzmusica.com/cartafol/tradicional/noitarega.html

Cuarteto tradicional vigués que publicou hai dous anos o seu último traballo, (XXI, Autoeditado, 2010). Gravado nos Muu! Estudios por Pedro Feijoo e distribuído por Lonxa Cultural, XXI  supuxo rachar 10 anos de silencio discográfico, os que pasaron dende a publicación da súa achega a colección Os Nosos Gaiteiros de edicións do Cumio, o seu anterior traballo.

A música de Noitarega bebe do repertorio tradicional do sur da provincia de Pontevedra, bisbarras de sempre senlleiras no número e calidade de formacións tradicionais que aló nacen. Deste xeito, vellas melodías que a gaita de Henrique Otero ou a de Moxenas popularizaron hai xa 30 ou 40 anos, -moitas delas recollidas por estes do repertorio doutros gaiteiros-,  son reinterpretadas por Noitarega. E aínda que a presenza das pezas de Moxenas e Otero ocupan coma sempre un lugar predominante no repertorio de Noitarega, non só os únicos aos que acoden para se fornecer de novos temas; así, nos créditos podemos atopar pezas tradicionais recollidas nos repertorios dos Morenos de Lavadores, -tamén habituais en Noitarega-, de Ricardo Portela, de Rique o Salueiro, a carón doutras pezas de autor, asinadas por nomes coñecidos no eido tradicional como Luis Correa “O Caruncho”, Juanjo Fernández, Ernesto Campos ou Carlos Justo.

{youtube}CR026SdcELk{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:07:25 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/tradicional/noitarega.html
Malandrómeda https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/malandromeda.html

Malandrómeda naceu coma un dúo a finais do 2005 despois das colaboracións entre os seus compoñentes, Caldeirada e Hevi, cun par de temas para un programa de radio. Nesta primeira etapa da súa andaina con 3 discos publicados, os rapeiros composteláns comezaron a demostrar que o hip-hop é moito máis variado do que nos queren deixar ver, ao igual que o fan nas outras bandas das que formaron parte, como Non Residentz, Fluzo ou Foddiebarbaconna.

Pioneiros, vangardistas e con calidade, Malandrómeda mostrou o mellor destes dous rapeiros nos seus traballos,  Os estranos sempre traen malas novas, 2006, Chegan tarde EP, 2006,  e o maxi single que presentaron no 2011, Que nos leve pra diante, (Autoproducido, 2011), composto por dous temas novos aos que se engaden dúas remisturas de Kaze e Mou deses temas, ademais dunha pista instrumental e unha de batalla.

Malandrómeda ao vivo no Aturuxo, 2018. Ese ano, o Hevi xirou acompañado dunha pequena banda. FOTO: Xabicas

Despois da publicación do maxi single no 2011 a banda entra nun período de inactividade que racha no 2016 coa publicación simultánea no selo discográfico Matapadre de 2 discos, Os corenta e oito nomes do inimigo e mais Cada can que lamba o seu carallo. Nesta segunda etapa, o Master do Son substitúe a Caldeirada nos pratos. Os traballaron acadaron un grande éxito, e mesmo foron escollidos mellor álbum estatal do 2016 pola revista Rockdelux.

{youtube}e8dOCrb3qu0{/youtube}

En Taragoña no 2012, Hevi ao micro e Caldeirada aos pratos

{youtube}mrdFHZMs0m0{/youtube}

O éxito do disco duplo do 2016 levouno a un feixe de festivais. Aquí, no Revenidas. Hevi co Master do Son

{youtube}GflTIcxcLVc{/youtube}

No 2018, coa formación con que o Hevi xirou ese ano

Os corenta e oito nomes do inimigo (Matapadre, 2016)

Cada can que lamba o seu carallo (Matapadre, 2016)

Que nos leve pra diante (Autoproducido, 2011)

Chegan tarde (2006)

 

Os estranos sempre traen malas novas (2006)

 

Accede ás descargas de Malandrómeda

{phocadownload view=category|id=31|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 03:06:19 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/malandromeda.html
Zënzar https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/zenzar.html

Fórmase no outono de 1987 co nome de Mördor. Son a banda con máis anos de actividade en Galiza facendo rock en galego. O seu primeiro concerto foi no Nadal de 1988 no pub Non sei sendo un sexteto.

Mantiveron a formación inicial até o ano 1991 cando saíron da banda o teclista Manuel Jesús e o guitarrista Luis. No verán do 1993 prodúcese o troco de nome, por motivos legais, pasando a chamarse, xa para sempre, ZENZAR. Esto ocorre pouco despois de gravar a finais do 1992, ainda como Mördor, a sua 1ª maketa baixo o título de Contos e Lendas de Terra Adentro.

No 1997 prodúcese a saída á rúa do seu primeiro LP, Disparados ó Futuro, -un par de anos antes sacaran unha segunda maketa, Fascinados polo prohibido-, composto de doce temas grabados nos Estudios Fussión de Vigo, con Xavier Abreu de técnico. O grupo fai unha extensa xira de presentación que se prolonga nos dous anos seguintes, onde destaca a participación no primeiro Alen Galicia na  Illa de Arousa, e no 1º Santi Rock en Compostela.

No 2001 publican Toda vai ben, e un ano despois Rockandoll. Despois chega unha época de pouca actividade na banda e prodúcese a saída de M. Silveira, guitarrista e un dos fundadores da banda. Así chegamos ao 2006 en que Zenzar edita o seu cuarto traballo, Sigue e Dálle o cal foi gravado entre febreiro e marzo no Estudio Océano de Nigrán, outra vez baixo a batuta de Xavier Abreu. No 2009 a banda sacou A Tribu e no 2012 aparece Vaise Armar. O traballo foi presentado na Sala Josfer no Meson do Bento. Foi o primeiro concerto cuberto por GZmúsica TV, en colaboración con Borneira Audiovisual, na historia da nosa web.

{youtube}FR0y-SzDXHA{/youtube}

En febreiro de 2013 publicouse o disco-homenaxe Vai polos padriños, con 19 temas re-interpretados por 18 grupos galegos como Ruxe Ruxe, Dios ke te crew, Machina, Os tres trebóns, Invivo, Som do Galpom, Raiba, K-Raxe ou A compañía do Ruído. O Disco Tributo foi presentado o 8 de marzo dese ano na Capitol.

En maio de 2015, de volta no Mesón do Bento, presentaron o seu novo disco de estudio, titulado Camiñando entre serpes, gravado no estudio Escola da Rúa en Carballo.

En novembro de 2016, un cancro acabou coa vida de Tabe, o baixista do grupo, que xa fora substituído dende uns meses atrás por Laura Romero, debido á enfermidade.

{youtube}KeQ_UIMYKNg{/youtube}

Os Zenzar son:

Manolo García, batería. Membro fundador de Zenzar, batería e letrista. Tamén colaborou con grupos coma Kastomá , Chícharo Psicótico ou a Banda Meljacha.

Xosé A. Bocixa . voz. Membro fundador de Zenzar, unha das voces da Banda Meljacha e colaborador en moitos discos de grupos Galegos. Membro activo do asociacionismo galego dende fai moitos anos e de movememtos como Burla Negra, Amelga, etc. Traballou en radio mais de 15 anos ata que o deixou por non ser sumiso aos dictados do político de turno. Actor de Dobraxe, productor de eventos, guionista e realizador de documentais coma “ As Encrobas. A Ceo Aberto”.

Paco Cerdeira. Guitarra e voces. Membro tamén de Mama Cabra. Estivo tamén en grupos coma  A Banda Meljacha ou Lady Croff. Técnico de són e productor, incorporouse ao grupo no 2006.

Mario Grela. Guitarra e voces. Guitarrista e compositor , que se incorporou a Zenzar no 1997 logo de disolverse Nasser, o seu primeiro grupo.

Laura Romero. Baixo. Entrou no grupo no 2016, en substitución de Tabe. Debuxante e música, está detrás do proxecto Músicas Galegas Ilustradas.

Antigos membros

Jose A. Regueiro “Tabe”. Baixo. Membro fundador de Zenzar e pioneiro da música en Cerceda con Átomo. Falecido no 2016

 

Accede ás descargas de Zënzar (4 discos):

{phocadownload view=category|id=7|text=Descarga discos de Zënzar|target=s}

A Tribu (2009)

{music}images/stories/descargas/Zenzar/Zenzar-Atribo/{/music}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:35:02 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/zenzar.html
Ulträqäns https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/ultraeqaens.html

Unha tarde de maio de 2007, no Monte Alto berce do Bravú nacen Os Ulträqäns. O grupo xorde anos despois da desaparición dos Papaqueixos, grupo no que tocaban desde o seu comezo Antón Díaz e Fran Amil, que estiveron enrolados en formacións como A Turma Angologalega entrementres, aos que se uniron Tino Vilaro, encargado de "todo o que pode ser rabuñado" e Aarón Iago, "co que pode ser soprado".

Considerados por moita xente coma os sucesores naturais daquela histórica formación bravú, o certo é que os Ulträqäns atesouran moitas das características dos Papaqueixos, idiosincrasia e base rítmica incluídas, mais camiñan un carreiro non tan amplo no que a estilos musicais se refire. Co complicado que resulta dicir isto dunha banda capaz de unir unha muiñeira e Iron Maiden e saír moito máis ca indemnes do experimento, o certo é que Ulträqäns practica un punk-folk acelerado, con apenas intres de acougo, cun amplo protagonismo instrumental, apenas rachado polo agro-prop, os tanques soviéticos e a odiosa crítica musical. Así o ven eles:

Música retrovangardística. Steampunk. Ciberfolc. Speed-folc. Psicodélia enxebre. Banda de catro patas e rabo.
Ulträqäns nace nun piso que salvou da piqueta de derrubo no bairro corunhés das Atochas-Monte Alto. Agora é um choco metaloplástico que se propulsa batendo nas moléculas com fúria zoupadora de vários quilo-estalos.
Ulträqäns reivindica a paixón polo frenesí abrouxador e polo paroxismo.
Ulträqäns só quer xolda, pándigo e mala óxtia.
Ulträqäns maltrata claquetas e metrónomos. Non coñece a piedade.
Ulträqäns quer dar-vos unha aperta fortemente cos seus tentáculos harmónicos de ferro + algoritmo licor café.
Que o desfruten. Chipirixouba!

Teñen publicado un único traballo, homónimo e presentado no 2011, así como colaboracións nos colectivos República Billarda e A Tribo Toda Baila.

A formación actual dos Ulträqäns é:

-Francisco Amil (Amilón ou Amilenko): Parches e coiros ulträtrebónicos, voz, alaridos from hell, arroz manager, fotoxornalista incorrupteivol.
-Aarón Bouzón (Cachisnamar): Frauta, gaita galega, EWI4000, whistle, chintófano dos tronos, vocecillas surtidas, movimentos ameboides.
-Manu Seoane (a.k.a. Knopfler): Fender stratocaster, fender strato-cúmulos, fender-testas, afinacións retroindustriais, malladora sidero-carballeroide.
-Antom Díaz (Tarakanov): Baixo, baixo fretless, contrabaixo, voz, dispensador de francachelas, macaco nervudo, isótopos no peto, semidescontrol loco-motivo.

Aos que se engade ás veces nos directos Pablo Añón (Pablo Sax): Metais pesados e preciosos, soplista bebopesco, dancin’ escachístico, browni in the night with moito on the rocks.

{youtube}3TCUniJwCLA{/youtube}

Descarga Ulträqäns (2011)

{phocadownload view=file|id=14|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:34:09 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/ultraeqaens.html
Retobato https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/retobato.html

A cousa comezou aló polo 95 con Fran no baixo, Carlos na voz e guitarra, Pablo na batería e Xota na guitarra, daquela a cousa chamábase Malos Tratos, o debut en directo foi a principios do 96 no Popeye de Ferrol, pouco despois dese concerto marchou Fran (baixo) e entrou Cipri no seu sitio. Xa todos eramos amigos dende había un lote de anos. O seguinte concerto foi a principios do verán dese ano, e aí rematou a cousa, por motivos profesionais Pablo marchou lonxe e sen el nada, xa que el sempre foi o motor do grupo, ensaiábamos na casa del coa súa batería, o seu baixo, a súa guitarra, e sobre todo o seu empuxe. Dende aquela continuamos ensaiando esporadicamente, as poucas veces que Pablo podía vir por aquí. Uns anos despois deixou o grupo Carlos co que estivemos prácticamente parados ata o 2002 en que empezou Quiza na guitarra, Pablo pasou á voz e a bataca colleuna Óscar, e aí é onde empeza Retobato, coa publicación do disco Cousas que cheiran. Con posterioridade sacaron Greatest Hits no 2008.

{youtube}ipSwma45Uos{/youtube}

Accede ás descargasde Retobato

{phocadownload view=category|id=32|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:30:09 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/retobato.html
Pito de Pikasso https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/pito-de-pikasso.html

O grupo nace durante o 2004 en Compostela, cun obxectivo claro: facer punk-rock con letras surrealistas mesturadas con moi pouca vergoña sen máis intención que o rock como forma de divertimento propio e alleo.

A formación inicial foi : Guille (collón esquerdo/baixo); na batería (tronco): Milo; Miki Aceite Johnson (collón dereito / Guitarra Pajillera) e Luko (capullo/ Guitarra e Voz). Nunha noite fría de decembro, por alá do 2004, sería cando os Pito de Pikasso se desvirgarían nos escenarios, sendo A Coruña a cidade afortunada.

Seguiron concertos por toda a xeografía galega, durante o 2005 e 2006, pero non sería até o 2007 cando comezaron con concertos relativamente importantes, compartindo escenario con grupos da sona de Def Con Dos ou Los Suaves, ademais de acadar a final de diversos concursos galegos. Tamén foi o ano no que editan a súa primeira maqueta, chamada “O Sentido está por vir” que recolle 4 temas que se poden escoitar e descargar no MySpace da banda.

No 2008 seguen coa boa racha de actuacións, compartindo escenario cos Ruxe-Ruxe, The Homens, Cornelius ou Siniestro Total e tocando en diversos festivais da zona compostelá. No mes de setembro de 2008, entra Schaal, en substitución de Luigi, que entrara coma baixista tamén, no 2008. A formación final queda así: Milo (á batería/tronco):, Miki Spinelli (collón dereito/Guitarra Pajillera), Luko (capullo/ Guitarra e Voz) e Schaal (Collón esquerdo / baixo).
En 2009 publican o seu primeiro traballo de larga duración "KRAKSH!¡!" que segue a liña marcada polas anteriores maquetas “Sigue por el Recto (2006)” e “El sentido esta por venir (2007)” Gravado por Iago Pico en Pousada Son (Ames) www.pousadason.com. Deseño : ArinsPunk
Na primavera de 2011 sae o segundo LP "De Perrecho a Capitan" 12 temas de Pun-ró surrealista. Gravado e misturado por Hevi “ na de Alfredo” e Masterizado por Dan Millice en Masterdisk (NY, USA),deseño : ArinsPunk.
Despois do verán de 2011 Schall I o Grande, deixa o grupo rumbo a terras aragonesas e entra Carlos a ocuparse das cordas gordas.
No verán de 2012 entra Kike como guitarra en sustitucion de "Aceite Johnson" Spinelli. Coa nova formación gravan o seu terceiro traballo, Arrock con Chícharos no 2013.
No 2017, chega Algodón de Sucre. Unha Produción de Hevi e Pito de Pikasso. Dirixido, gravado e misturado por Hevi no Laboratorio Soyuz. Masterizado por Cem Oral en Jammin Masters (Berlin)

{youtube}7I6tG6FaC40{/youtube}

Algodón de Sucre (Setembro 2017)


Arrock con chícharos (Marzo 2013)

De perrecho a capitán (Xaneiro 2011)

Kraksh!¡! (Xaneiro 2009)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:28:12 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/pito-de-pikasso.html
Os Derradeiros https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/os-derradeiros.html

Os Derradeiros nacen a mediados de setembro de 2013, cando se xuntan catro musicos que xa antes tiñan coincidido noutros grupos (Os Indesexables, Nhió!!,  Retobato, Die Tsunami....) e que na altura non estaban a tocar en ningunha banda, agás Óscar Fojo que canta e toca en El Viejo Caracol, e que tiñan "ganiñas de voltar facer ruído".

Formación dos Derradeiros:

Fojo - Bataca
Quiza - Voz
David - Guitarra
Ciprián - Baixo

Accede á Zona de Descarga dos Derradeiros

{phocadownload view=category|id=37|text=Accede ás Descargas|target=s}

 

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:27:28 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/os-derradeiros.html
Marxe Eskerda https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/marxe-eskerda.html

Marxe Eskerda nace a mediados de 2007 cando un grupo de amigos deciden comezar a expresar as suas inquedanzas a través da música. Con moitas gañas e poucos medios, comezan a sair os primeiros temas, que toman corpo no que será a súa primeira maketa, Collendo Forma, no 2008.
Despois deste primeiro traballo, autoeditado polo grupo, van saíndo cada vez máis concertos que lle sirven ao grupo como para ir gañando experiencia ,  o que se sucede coa gravación do primeiro traballo de estudio do grupo, o homónimo Marxe Eskerda. A gravación ten lugar nos estudios Metropolis de Vigo,  co posterior traballo de Jose TNT("Petetas"), que se encarga da mestura e masterización do mesmo. Este traballo , editado polo propio grupo e distribuído por La Contra e Galiza Música, ten moita maior repercusión ca o anterior, notándose claramente a progresión musical. A intención do grupo, por outra parte, foi desde os inicios expresar as súas propias ideas a través da musica e gozar con ela.

{youtube}OH9Xd28apFg{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:25:53 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/marxe-eskerda.html
Liviao de Marrao https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/liviao-de-marrao.html

Liviao de Marrao (político-musical) é um coletivo afincado nalgum ponto indeterminado do coração da Galiza (em Chantada), integrado por 10 rapazes que se criaram vendo o Xabarín Clube e mamando o rock bravú.

A banda mistura aquela energia e atitude perante o país e o mundo que os rodea, aquela “força de avondo para tronçar o universo inteiro” que dizia o Manifesto de Viana do que em 2014 se cumprem 20 anos, com o punk, o ska e ritmos da música tradicional galega.

Liviao de Marrao (p-m) nasceu por focinhos e por cachuchas em 2010, entre um cortelho de Vila Uge (Chantada) e os vapores psicotrópicos da Compostela pós-moderna de Bugalho e Conde Roa; dos dom Celidónios darestora. Na fusão de acordes, compasses e vozes emergem músicas e letras que bebem da realidade urgente que nos abafa e nos tripa se não somos quem, desde a retranca e com a luta como único caminho, de erguer o punho com força do focinho e no caralho.

Liviao de Marrao ao vivo no Castanhaço do 2015, Viana Manifest

{youtube}5UI-fpq28sw{/youtube}

Liviao de Marrao. Coradas de cocho. Pulmão de porco. O cheiro da carne sem castrar. O cheiro das arelas, do monte, do estadulho e do autêntico. O arrecendo duma geração.  O aroma da liberdade comesta pelos papéis numerados. Liviao de Marrao canções desesperadas que expressam ainda no meio do obscuro lírica cheia de retranca que acende ainda lume nos curutos por ver se alguém nos acompanha na terrível dor de ser... Humanos.

A banda publica o seu primeiro disco no outono do 2013, Matança eta Filhoak, e tres anos despois -fevereiro de 2016- um segundo LP, Que cada cão lamba a sua caralha, ambos continuadores da linha do rock bravú dos anos 90, dos que são declarados seguidores. Na atualidade compõem a banda:

O García do Outeiro - Voz

Marrao - Panadeiro de Castro

Gurgo Bein da Lagoa - Guitarra

Levices de Monteforte - Baixo

Manoliño de Líncora - Gaiteiro

Chemita de Chantada - Saxo alto

Luismi da Tolda - Trompeta

Cuervo de Esmoriz - Saxo tenor

Peito de Camba - Batería

Bambino de Vigo - Violino

(Actualizado en novembro de 2019)

MATANÇA ETA FILHOAK (Outubro 2013)

 

Accede á zona de Descarga de Liviao de Marrao

{phocadownload view=category|id=42|text=Descargas de Liviao de Marrao|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:23:35 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/liviao-de-marrao.html
John Happy Driver https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/johnhappy-driver.html

Grupo punk de Esteiro, Muros, formado por Torres, jitarra e vos (sic), Kúber, baixo, vos e coros e mais Jesse, Batería. Seguidores do happy punk, a banda publicour o seu primeiro disco no 2007, ao que seguíu un directo gravado na praza do concello de Muros dous anos despois.

No 2013, a banda saca en 2 meses, novembro e decembro, 3 discos gravados, como os anteriores, por eles mesmos na casa. Desde aquela non volveron publicar ningún traballo. A partir de 2018, Torres entrou a formar parte da Terbutalina.

Deixámosvos a biografía que nos enviaron eles propios para o Cartafol.

Precursores do kuberto galego, 3 rapaces a todo bater dende Esteiro, rompendo instrumentos, tímpanos e cabesas. Cun novo batería máis novo do que pensades. Pero John Happy Driver non é simplemente iso, non, John Happy Driver é un espellismo causado pola acumulación de gases contaminantes producidos polo autobús do happy punk.

Algún dos efectos da acumulación de gases no cerebro podían ser as ganas de bailar pogo cos vellos compartindo a súa drojodependensia. Pero dádenos unhas birras, aljo de atensión e preparádevos para letras absurdas e ritmos "Tum-paeros". Nós poñemos a maxia. Advertensia: Concertos non aptos para maiores de 60 anos que non saben mover o bastón a ritmo do punk felish.

{youtube}VHx4cTfCNSU{/youtube}

Ao vivo na Súper 8 de Ferrol. Fonte: Súper 8

Vouche apalear (2013)

Directo aos collóns (2009)

Accede á zona de descarga de JohnHappy Driver

{phocadownload view=category|id=35|text=Discografía de JohnHappy Driver|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:19:44 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/punk/johnhappy-driver.html
Fame neghra https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/fame-neghra.html

Fame Neghra foi unha banda de punk e hardcore de Compostela, formada a comezos dos 90. Na altura, a capital viviu unha eclosión de bandas de hardcore, con grupos como Mol, Dirty barriguitas, Irmandiños ou os propios Fame Neghra.

Banda cun compromiso político evidente nas súas letras, gravou dúas maquetas e posteriormente dous EP's, a súa estrea en solitario Benvidos a Famelandia, (Potencial H.C./Trevoada, 1992) e un outro compartido con Dirty Barriguitas un ano despois, tamén para Trevoada. 

No 98 sacaron o seu único disco, O neno carburador, (Lixo Urbano, 1998), onde o seu son se aproxima máis ao punk, despois da incorporación de Martinho, -Martin Wu, trompeta e guitarra-, ao trío de batería, Ramón, guitarra, Ález e baixo e voz, Suso. Un par de anos despois o grupo desapareceu e varios dos seus integrantes pasaron a formar parte de Samesugas.

{youtube}6V9Wc4Unz_E{/youtube}

O NENO CARBURADOR (Lixo Urbano, 1998)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 02:06:23 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/exemplo-categoria/fame-neghra.html
Skornabois https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/skornabois.html

Grupo de Vilanova de Lourenzá, Lugo, que comezou facendo punk-rock para despois achegarse a sons encadrables no rapcore ou no rapmetal. Creados a comezos dos 90, participaron no movemento Bravú e separáronse a finais da mesma década.

A finais dos 80, no tempo libre que lles deixa o instituto, un grupo de rapaces comeza bourear nos micros e bourar en latas de conserva, bidóns de pintura e caldeiros de cinc na Casa Vella, na aldea do Castro, parroquia e concello de Lourenzá. Daquelas rapazadas foi tomando forma o proxecto Skornabois, despois de que Xoán Villamel, Villano, na batería e Iván Laxe, inicialmente só co baixo, se unisen a Xermán Viluba, Torzón, guitarra, e Emilio López, Cele, voz principal, para dar o salto cualitativo que os colocou por méritos propios no, daquela, incipiente panorama rock galego. Alén da consolidación da formación coa entrada da base rítmica formada por Villano e Laxe, hai un ingrediente esóxeno que tamén tivo moito a ver na definitiva consolidación dos Skornabois e este é, -igual ca con outras moitas bandas na altura-, o apoio decidido de Xurxo Souto e os Diplomáticos de Monte Alto. Nesta primeira fase, o grupo chegou a gravar dúas maquetas moi rudimentarias en K7, The Escornabois e Terra Fertel.

Paseniñamente, o estilo dos Skornabois vaise enchoupando de elementos procedentes do hip-hop e as letras evolucionan para amosar con claridade os posicionamentos políticos dos seus integrantes. Semella abondo claro que a influencia de grupos como Os Resentidos, -o propio Reixa colaborou en dous dos temas do único LP do grupo-, e nomeadamente Negu Gorriak, -que na altura, 1993, tiraban o seu mítico Borreroak baditu milaka aurpegi-, son fundamentais para entender a evolución da banda, que pasou de ser unha banda máis de punk-rock coma as que na altura eran comúns na Galiza e noutras zonas da península para se converter nun referente da música galega de finais do século XX. Introduciron teclados e samplers, da man de Iván Laxe, e artellaron unha sonoridade de seu, baseada nun muro sonoro de guitarras poderosas e batería contundente, que só de cando en vez acouga para deixar aparecer ecos funk, sobre o que se van enfiando as letras rapeadas que amosan un compromiso político irrenunciable co país mais que sabe fuxir intelixentemente de consignas ocas e lugares comúns.

Porén, a súa participación na compilación Unión Bravú (Edicións do Cumio, 1996) co tema “A nova Fifí” aínda non permite apenas máis ca albiscar estas mudanzas no estilo do grupo, que estouran de vez na K7 “O Verme Homicida” (Chorima, 1996). Neste traballo aparecen de vez todos os sinais de identidade da banda, con cortes de crítica política como “A brosa do verdugo” ou “12-08-75”, -dedicado a Moncho Reboiras, asasinado nesa data en Ferrol pola policía española-, e outros claramente xa no terreo do hip-hop como “Da confianza veñen os abusos” ou “Verme homicida”. Un ano despois este último tema, “O verme homicida”, -verdadeiro hit-parade da banda-, aparece no recompilatorio “Bambán Vol.2” (Bambán, 1997) aínda que a grande achega da banda de Lourenzá á nosa música viría coa aparición do seu único LP, o homónimo “Skornabois” (Chorima, 1998). 16 cortes con sonoridades que van do industrial ao funk, moito hip-hop e moita fondura nas letras duns temas entre os que atopamos varios xa presentes na súa K7 “O Verme homicida” aos que se unen outros como “Pesoume” ou “A illa da desolación”. Ese mesmo ano, e en plena efervescencia bravú, os Skornabois entran por derradeira vez nun estudio de gravación. Foi para gravar o tema “Plánta-te” incluído no disco “Terra Terremota” (Xerais, 1998) que se repartiu co número 3 da revista Bravú e no que a banda semella encetar unha nova andaina, apuntada xa tamén no último tema do seu disco, “Nunca se sabe”. Desafortunadamente a traxectoria do grupo non deu máis de si e quedamos sen coñecer máis ca retallos das súas incursións no trip-hop e en sons máis electrónicos.

Ao vivo, os Skornabois percorreron practicamente toda a xeografía galega: Pontevedra, Ourense, Compostela, -onde actuaron en varias ocasións, entre elas na Feira das Mentiras argallada no antigo mercado gandeiro de Salgueiriños-, e moitas outras vilas e cidades, con especial incidencia na Mariña. Tamén saíron fóra do país, e tanto Castela, coma Euskadi e Catalunya descubriron a potencia da banda ao vivo. Precisamente foi nunha destas saídas ao estranxeiro onde lles aconteceu unha das anécdotas máis curiosas da súa andaina. Nunha vila de Biscaia, compartindo cartaz cos ΠLT, versionearon o Radio Rahim de Negu Gorriak. E loxicamente, fixérono en éuscaro, o que motivou que tivesen que practicamente parar o concerto ao rematar a versión por mor das ovacións dun público abraiado por escoitar un grupo galego cantando na súa lingua.

A derradeira actuación dos Skornabois foi en Compostela, nun espectáculo chamado Galicia Beibe, argallado por Antón Reixa, onde tocaron con Fermín Muguruza, os GNR, os Enemigos ou a mítica banda Suevia en xullo de 1999.

Emilio López tras o seu paso por Alkarpa -proxecto étnico-tradicional no que convivían diferentes fornadas de músicos, que tiñan para alén da música outras ocupacións: albaneis, carpinteiros e panadeiros, velaí o nome- continúa ligado á música con Safari Orquestra. En certa medida, pódese considerar que estoutro proxecto no que comezaron Xermán e Emilio tras os Skornabois nos mostra o camiño cara á electrónica encetado nas derradeiras composición da banda e para moitos os Safari son a evolución natural dos de Lourenzá, malia  Viluba ter deixado o grupo hai anos para se centrar na axitación billardeira dende a LNB. Iván Laxe está integrado na actualidade en Di Elas, despois de pasar pola banda que acompaña a gaiteira Susana Seivane. E Villamel pasouse á produción de concertos para montar hai uns anos VACALINE, empresa de alugueiro de backlines.

FORMACIÓN

Os Skornabois foi un proxecto estábel no tocante aos músicos que formaron parte del e así, alén dos catro devanditos: Emilio López, Xermán Viluba, Iván Laxe e Xoán Villamel, tan só houbo un outro membro, Patu, que tocaba o baixo nos primeiros tempos da banda.

DISCOGRAFÍA

The Escornabois. (Autoproducida, 1993).

Terra Fertel. (Autoproducida, 1994).

O verme homicida  -  Chorima (1996)

Skornabois  -  Chorima (1998)

Recompilatorios

Unión Bravú (Edicións do Cumio, 1996)

Bambán Vol.2 (Bambán, 1997)

Terra Terremota (Xerais, 1998)

 

Descarga O Verme Homicida

{phocadownload view=file|id=4|text=Descarga O Verme Homicida|target=s}

Skornabois (Chorima, 1998)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:41:32 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/skornabois.html
Os Trasnos de Moscoso https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/os-trasnos-de-moscoso.html

Os Trasnos de Moscoso nacen no 2003 cando tres rapaces de Moscoso e outro de Redondela se unen a través da canle expresiva do hip-hop.Dende o comezo tiñan ben claro o rap que lles apetecía: letras que describan a realidade que os rodea, actitude sincera e bases creativas, fuxindo de certos clichés que rodean a parte da escena hip-hop.

Os Trasnos de Moscoso foron Toneco e Alberto (voces), Mon (Dj) e Che (Productor). O resultado deste cóctel era un rap de rimas fortes e sólidas sobre un fondo musical que bebe da electrónica e fuxe do simplismo, distinguíndose da maioría das producións de rap na altura.

Os Trasnos posuían un directo serio, natural e intenso, onde a música non era un simple acompañamento das voces. Compartiron escenario con B.P.M., NAO, A BANDA DE POI, LEO i ARREMECAGHONA, TINO BAAZ, SKARNIO, BLEAK DAYS, MR. DRAMA, PÁNICO EN LAS CALLES, SL CREW, etc...

No 2004 comezan a gañar tablas e a curtirse como grupo cos seus primeiros concertos , para en setembro do 2005 paralizar as suas actuacións e adicarse completamente á gravación da súa primeira maqueta Denominación de orixe:Rap do país. O parto durou 9 meses, a comadrona foi Jimi, guitarrista de “Bleak Days”, que se ocupou da gravación, coprodución e masterización. A finais de 2006 quedan en terceiro lugar no Certame de Novos Creadores GZCrea organizado pola Xunta de Galicia. Tamén foron seleccionados para participar na Rede Galega de Música ao Vivo 2007.

No 2011 apareceu o segundo traballo dos Trasnos de Moscoso, Casa da Joaquina, (A Regueifa Plataforma, 2011), onde fan unha escolma sonora do traballo dos últimos 4 anos da banda, con Malvares, “O último que ri”, na voz e mOn nos pratos. Curiosamente, os 7 temas deste Casa da Joaquina supuxeron o testamento da formación creada no 2003, pois nos propios créditos do disco, -descargable de balde dende a web aregueifa.net-, dan por fechada a etapa cos Trasnos e anuncian asemade a botadura do Projeto Xido, como parte do colectivo Língua Nativa, proxecto que polo de agora é unha incógnita mais que supón a evolución lóxica despois da saída de Alberto Freaza, “Gordo”, da formación dos Trasnos que ficou reducida a unha soa voz. Gravada, misturada, masterizada e producida en Xabelo Records por Jimi Damolinera, de Bleak Days, Casa da Joaquina continúa a liña encetada coa estrea dos Trasnos, Denominación de Orixe: Rap do País, (A Regueifa Plataforma, 2007), que os colocou na liña mestra que marcaron, e seguen a marcar, Dios Ke Te Crew; rap feito en galego dende unha óptica aldeá e/ou vilega, que bate duro nos clixés do hip-hop urbano, violento, machista e capitalista que nos ofrece o mainstream.

{youtube}a3IRuaDadbg{/youtube}

Denominación de Orixe: Rap do País (A Regueifa Plataforma, 2007)

{phocadownload view=category|id=61|target=s}

Casa da Joaquina (A Regueifa Plataforma, 2011)

[audio src="images/stories/descargas/Os_Trasnos_de_Moscoso/OsTrasnosdeMoscoso_CasadaJoaquina_2011/01%20-%20Os%20Trasnos%20De%20Moscoso%20-%20Festa%20nos%20vidueiros.mp3" autoplay="off" style="width:75%;margin:auto;"]

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:36:56 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/os-trasnos-de-moscoso.html
Mafia Gallega https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/mafia-gallega.html

Organización galega de corte independentista formada contra o 1999. Cuartel xeral ubicado en Xenebra, Suíza. Ao mando Paco Gallego aka Sr. Mangante, neurona das operacións. Representaron a Galiza no Liet International do 2010.

Despois de anos sen dar moitos sinais de vida, no 2020 crearon un bandcamp no que subiron 4 temas, 3 en xaneiro e 1 en xuño, mesturados no Laboratorio Soyuz polo Hevi e masterizados en Jammin Masters por Cem Oral, que pertencen a "A síndrome de un xaponés en París" (Faya Records, 2020), disco aínda non dispoñible.

{youtube}kQ7tfNR-Y8w{/youtube}

Representando a Galiza no Liet 2010

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:34:53 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/mafia-gallega.html
Hip Hop Ateneu https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/hip-hop-ateneu.html

Colectivo de Compostela formado a comezos do ano 2000 por xente que se dedica ao rap e ao graffiti. Para alén das traxectorias individuais dos seus integrantes, a crew fixo un programa en Radio Kalimera nos anos 2001 e 2002. Tamén argallou un CD recompilatorio no 2003, no que participaron todas as formacións que facían rap na altura na cidade.

Despois dun tempo de inactividade, volveron no 2011. Publicaron un novo traballo recompilatorio, -no que participan xente do colectivo e diversos convidados-, no que definen a filosofía da súa crew. Defensores do hip-hop anticomercial, no seu disco mesturan bases clásicas cun chisco de experimentación e un protagonismo absoluto dunhas letras que disparan con bala.

O colectivo seguiu activo ao longo da segunda década do século XXI, cunha canle de Youtube onde soben os novos traballos dos seus integrantes, Furnier, Melide, Pura Mestura, etc.

{youtube}iodnYg4XRz0{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:30:53 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/hip-hop-ateneu.html
Gran Purismo https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/gran-purismo.html

MC suízo de orixe galega que leva desenvolvido a gran maioría da súa carreira en español, pero que se deu a coñecer fóra do ambiente hip hop no noso país despois do  éxito de Pardeconde, un tema que compuxo para a súa familia pero que rematou por se converter nun grande suceso despois de Xurxo Souto dalo a coñecer no seu programa radiofónico, Aberto por Reformas.

{youtube}-pGOKLnK8SY{/youtube}

Porén, e agás algunha pequena achega máis á música na nosa lingua, Gran Purismo segue a desenvolver a súa carreira no panorama español.

{youtube}LsDZF81nNMs{/youtube}

Entrevista en 2011 para galiciaflow.net

 

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:27:43 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/gran-purismo.html
Fluzo https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/fluzo.html

FLUZO son Javier Álvarez, produtor cunha longa traxectoria tras seudónimos como Néboa, Bravido ou Dúo Cobra, e Hevi, seguramente un dos mellores MCs en lingua galega. No seu proxecto en común, a vella escola dase a man coa IDM, a música de 8-bits, o low-fi e o jazz máis experimental.

Contrabaixos ao lado de casiotóns modificados, ventos que se comunican con sintetizadores monofónicos, Commodores que falan e gameboys mutantes codeándose con hammonds e vibráfonos... Un regreso ao rap do futuro.

En 2010 déronse a coñecer cun traballo homónimo do que publicaron  ao ano seguinte as instrumentais de todos os temas. En 2013 publicaron un EP, Lastre e oleada, e entraron nunha etapa de parón, coincidente coa publicación de varios traballos de Malandrómeda, para volver a finais do 2021 cun novo single.

{youtube}Z-S3EN4Srm8{/youtube}

Accede ás descargas de Fluzo

{phocadownload view=category|id=24|target=s}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:19:35 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/fluzo.html
Flow do Toxo https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/flow-do-toxo.html

Flow do Toxo é un grupo de rap formado en Ponteareas no 2018. Nadas no fervedoiro musical que está a ser a vila do Condado nos últimos anos e intimamente ligadas ao FestiVal das Brétemas, Flow do Toxo mostran unha progresión imparable. Aínda que elas modestamente din estar aínda a se afacer a pisar os escenarios, o certo é que a acollida do público alá onde van amosa ás claras que alén das letras reividicativas o seu estilo empata ben cun público ávido de novidades e ás veces unha miga canso de ver e ouvir os mesmos grupos e as mesmas cancións en todos os festivais do país.

{youtube}bbhibTMan-c{/youtube}

Fillas do seu tempo, non publicaron aínda ningún disco, senón que polo de agora foron lanzando temas nas redes, sempre apoiados en videoclips sinxelos e ben feitos que son tamén da súa autoría. De feito, a autoxestión é o selo das Flow do Toxo e elas mesmas encárganse tanto do musical como do audiovisual no seu proxecto, así como da produción e promoción da banda. Queda dito que polo de agora non publicaron ningún LP, mais o certo é que si teñen xa gravado o seu disco de estrea, traballo que correu a cargo de Cristina Morquillas nos seus Estudios Broño, localizados nun deses recantos máxicos do país, perto de Compostela. A estrea das do Condado verá a luz con toda probabilidade antes do remate deste 2020 e nela terán oco tanto os temas xa publicados -como “Jo Ta Ke” coa colaboración da rapeira vasca La Basu- ademais de varias cancións novas que prometen sinalar cara a onde irá a súa andaina.

{youtube}c72GGPVCrG8{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:07:41 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/flow-do-toxo.html
Ezetaerre https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/ezetaerre.html

Ezetaerre é un grupo de rap combativo formado polo Garchu (A Coruña), o Pirola (Ourense) e o Petrowski (O Porriño). A súa andaina comezou en 2016 na Coruña, onde os 3 integrantes compartiron estudos, loitas e experiencias no movemento estudantil.

Despois de publicaren a súa primeira maqueta en marzo de 2016 e gañar o III Premio Revenidas de Música Emerxente en maio dese ano -o que lles permitiu participar no Revenidas 2016-, comezaron a acadar un éxito notable tanto na Galiza como a nivel estatal. 

No 2017 publicaron o longo Aspiracións mínimas e urxentes, producido por Iago Pico nos Pousada Son Studios. A publicación do traballo, o 22 de febreiro de 2017, veu acompañado da saída dos respectivos videoclips de todos os temas do disco.  Nese mesmo ano viron a luz tamén o maxi 100 -homenaxe ao 100º aniversario da Revolución Rusa- e mais o single Non é verán de Estrella Damm, os tres co selo Santa Guerrilla, co que xa gravaran no 2016 outro single, A herdanza do vento. En todos estes traballos apréciase un notable avance con respecto á primeira maqueta, nomeadamente na parte musical.  

{youtube}gVHhwj5KdlY{/youtube}

O 2018 viu a saída doutro single, Esmorga Inferno, antes do que sería o seu segundo disco longo,  Pólvora e tormenta, un traballo no que estableceron un paralelismo entre a actualidade e os Estados Unidos dos anos 30, asolados pola crise e polo Dust Bowl. Nel tamén buscan facer unha homenaxe á voz dos cantautores antifascistas, que transmitiron a rabia e a loita dun pobo sumido na fame e na miseria. Outra volta da man de Iago Pico, Ezetaerre dá un novo paso de xigante con este novo traballo. Mantense a crítica política e a frescura nas letras pero aumentan as referencias musicais de xeito notable.

O 13 de decembro de 2019 sacaron un novo single, A insurxencia por vir.

{youtube}znLkPJLY9zU{/youtube}

A banda formouse coa vontade de utilizar a música como unha ferramenta, coa intención de mudar a realidade: “Sabemos que temos todo un mundo que mudar e que a cultura é unha das trincheiras a conquistar. Seguiremos sendo dignas, humildes, solidarias; facendo música para o pobo na lingua do pobo".

Pólvora e tormenta (2018)

100 (Santa Guerrilla, 2017)

Aspiracións mínimas e urxentes (Santa Guerrilla, 2017)

Singles

 

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:06:35 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/ezetaerre.html
El Puto Coke https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/el-puto-coke.html

MC e compositor vigués  nado a comezos dos 80, con máis de quince anos no panorama hip hop ibérico. A súa primeira aparición foi nun recopilatorio de la revista "Bambán", no 1997 con apenas 16 anos, co tema "Kuando piso", canción que lle faría gañar o título de artista revelación galego 1998 baixo votación dos medios de comunicación musicais locais.
Ten publicado varios discos en solitario, para alén de ter sido compoñente e co-fundador do xa disolto colectivo "La Familia" de Vigo, pioneiro no hip hop na cidade olívica. Tamén ten colaborado con artistas da talla de Kase-O (Violadores del Verso), Payo Malo, Roty340, Dj Vadim, Griffi (Solo los Solo), Dive Dibosso (7 notas 7 colores), Mind da Gap, Mundo, Duo Kie, Juan Pro, Giro er Nene, Dj Tillo, Sindicato argentino del Hip-Hop, Dano, La Puta Opp, Gran Purismo...
En febreiro de 2006 presentou o seu álbum Los Lunes al soul, primeiro traballo profesional dun MC en todo o Estado que era colgado de modo totalmente gratuíto na propia web do artista.  Máis de 100.000 personas descargárono en apenas  medio ano.

En 2007 gaña o premio do Maketón 40 Principales como mellor produtor musical nacional, despois de crear a súa propia produtora: “Licor Kafé”, centrándose na súa faceta de produtor, o que o leva a traballar con varios artistas do panorama vigués: Licor Kafé Vol 01, Wöyza (Pisando el suelo que ves), 040, Dr Valda (Clase obrera), Sale (Nuevo), Aid (Jugando). Malia desenvolver a súa carreira maioritariamente en castelán, é habitual que engada algún tema en galego nos seus traballos, lingua que tamén ten empregado nas súas colaboracións con grupos portugueses ou co Xabarín Club.

En 2012 tirou Coke Céspedes, traballo que tamén se pode descargar de balde na súa web.

{youtube}LYd2O_hXGzY{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:05:46 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/el-puto-coke.html
Dios Ke Te Crew https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/dios-ke-te-crew.html

Colectivo Hip Hop creado en Ordes no 2003, propiciado pola unión das bandas de rap "Ghamberros" e boa parte de "5 Talegos", ao que posteriormente se uniron tamén breakers e grafiteiros para conformar a crew. Caracterizados polos seus ritmos potentes e as letras en galego, fixeron a súa estrea con Xénese no 2006, que os fixo coñecidos en todo o país e que se converteu no primeiro disco de rap en galego da historia. O traballo foi gravado no estudio Rapapoulo. 

{youtube}UpJ3paKcMRM{/youtube}

En 2011, e da man de BOA, publican Humanose, traballo para o que contaron, -tanto na gravación coma na xira posterior no verán dese ano-, coa colaboración dos Machina. A banda de Ordes volveu sorprender, nomeadamente no directo, pois a contundencia de Machina elevou a potencia de Dios Ke Te Crew, nunha colaboración entre bandas de metal e hip hop novedosa no país mais xa ensaiada en varias ocasións, quizais por vez primeira nos USA co Bring the noise dos Public Enemy e os Anthrax xusto 20 anos antes.

{youtube}R97XkgBpYiI{/youtube}

Ao vivo no Sons da Lameira 2012, en Matamá (Vigo). Acompañados por banda pero xa non os Machina.

No 2013, coincidindo co décimo aniversario da banda, publican o MAXI Single Dez, que contén 2 temas novos que remataron por ser os derradeiros da primeira etapa do grupo.

Os Dios Ke Te Crew pasaron 5 anos sen publicar temas novos nin dar concertos e cos seus integrantesos mc's Sokram, García, Mou e Jamas e mais o Dj Murdock, implicados noutros proxectos até que no 2018 anuncian a saída de García Mc do grupo e publican en decembro Silencio, o videoclip adianto do cuarto traballo de estudio dos de Ordes, O Ciclo da Serpe, que foi publicado no 2019.

{youtube}5UT6NPbmmgI{/youtube}

No Festival da Poesía do Condado do 2019

 

Accede á zona de descarga de DKTC

{phocadownload view=category|id=21|target=s}

O Ciclo da Serpe (2019)

Dez (2013)

Humanose (2011)

Xénese (2006)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 01:00:47 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/dios-ke-te-crew.html
As Garotas da Ribeira https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/as-garotas-da-ribeira.html

As Garotas de Ribeira son Sofía, do Porto do Son e Paola, de San Mamede, Carnota, dúas mozas que montaron a que foi, xunto a Marisol Manfurada, a primeira formación feminina do rap galego. Fixérono, na emigración, en Barcelona. Coñecéronse nesta cidade onde comezaron a facer rap cantado integramente en galego, que bebe da tradición da regueifa, da resistencia e dunha visión aguda e feminina do que as rodea.

Fixéronse coñecidas despois de comezar a aparecer semanalmente no programa Luar da TVG, no que participaron varios anos. As Garotas non se desfixeron nunca oficialmente, mais as distintas andainas profesionais de Sofía e Paola si que fixeron que o proxecto esmorecese, aínda que de cando en vez volven subir aos escenarios, como por exemplo no concerto do XX Aniversario do Bravú, o 22 de novembro de 2014, no Garufa Club da Coruña.

{youtube}WhM0UmB8nTg{/youtube}

FONTE: Canle Youtube de Xurxo Lobato

 

mar-aapaghaoleitequeferve · Historia dunha muller- Celso Emilio Ferreiro - As Garotas
]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 00:57:52 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/hip-hop/as-garotas-da-ribeira.html
Tino Baz https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/tino-baz.html

Tino Baz é un cantautor galego nado na Guarda en 1972. Desde cativo, viviu de perto a música do país, comezando a tocar a gaita aos 8 anos ou asistindo coa familia ao Festival da Poesía do Condado. Con apenas 18 anos, entrou a formar parte da Roda, grazas a Suso Vaamonde, figura moi influente no desenvolvemento como músico de Tino.

Precisamente, nese Festival da Poesía que el xa coñeceu e gozou de neno, hai unos anos un fato de mozos nomeaban, -co berro por ferramenta-, patriota galego a Tino Baz. E non erraban. Patriota, poeta e cantor, o guardés atesouraba xa unha longa andaina musical, -que o ten levado a partillar experiencias con Suso Vaamonde, A Quenlla, A Roda ou Treixadura-, ante de presentar o seu primeiro traballo, Cinsa Namorada (2008), onde acarón do poema homónimo de Marica Campo, dez composicións do miñoto artellan un disco onde música e poesía se ensarillan como poucas veces ollamos no panorama musical actual, xa que a calidade dos textos, a forza que lles sabe imprimir, fan deles parte imprescindíbel do disco.

Despois de anos de sliencio creativo, Tino Baz publica en 2019 Si cantan, es ti que cantas, un traballo onde o xenial músico guardés musicaliza marabillosamente poemas de Rosalía de Castro. No disco, Tino Baz, ademais de pór voz, toca guitarras e zanfonas e ven acompañado polas colaboracións de Laura Quintillán, Alberto Vilas, Lorenzo Chuchín, Carlos Villanueva e Nacho Álvarez. Tamén colabora o coro Cantares do Brueiro de Camposancos (A Guarda).
O caderno interior é outra xoia fermosísima grazas ás ilustracións de Karina Mouriño.

ESCOITA TINO BAZ

Presentación 'Si cantan, es ti que cantas..."(2019)

{youtube}9c-leS8_LXM{/youtube}

Cinsa Namorada (2008)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 00:55:18 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/tino-baz.html
The Homens https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/the-homens.html

Trío compostelán de power-pop que tirou dous discos longos, Cuarta Potencia, no 2009 e Tres, (Falcatruada, 2007), os dous gravados por Santi García e masterizados por Víctor García nos estudios Ultramarinos Costa Brava en Sant Felliu de Guíxols.

Estes dous traballos viñeron após da edición da autoedición de dous EPs #1, no 2005, #2, 2006, o que unido ao considerable número de concertos dados en Galiza e Portugal nos seus seis anos de existencia os converte nun dos grupos máis dinámicos do pop galego. 

Xocas, batería, Roi, baixo e voz, e Martin Wu, guitarra e voz, compoñen The Homens, unha banda que segue o ronsel dos americanos Fugazi,  cunha música que agacha certo recendo e actitude do punk británico dos setenta, e na que cada vez vai tendo máis peso a influencia de bandas como Barracudas ou Pixies, para achegar un son no que, como eles mesmos din, veñen armados de guitarras ruidosas pero tamén de sensibilidade melódica. Cuns retrousos moi cantables, The Homens podería colocar o seu traballo sen dúbida nos circuítos da radio-fórmula, mais a súa filosofía tenos levado por outros vieiros e así todo o seu labor creativo faise baixo a licenza Creative-Commons, o que permite descargar as cancións dos seus traballos dende a rede; aínda así, desta volta o grupo decidiu tamén sacar o seu traballo nun soporte físico, cunha edición en formato especial onde se inclúe vinilo, CD e os temas en mp3, para alén do clásico formato CD en exclusiva. No 2011 decidiron separarse.

 

{youtube}lp0VfRoREqY{/youtube}

Cuarta Potencia (Xullo 2009)

Tres (Xullo 2007)

#2 (Febreiro 2006)

#1 (Xullo 2005)

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 00:36:47 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/the-homens.html
Nadadora https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/nadadora.html

Unha das formacións que con máis forza irrompeu no panorama pop estatal nos primeiros anos do século XX foron os Nadadora. A pesar de teren o seu centro de operacións no Grove, os integrantes deste sexteto, Sara, voz, Gonzalo, voz e guitarra, Iñaki, guitarra, Dani, batería e programacións, Montxo, teclado e metalófono e Edu, baixo, son de varios puntos do país e comezaron a súa traxectoria no 2002. 

Na súa andaina publicaron varias maquetas e EP’s e tres discos longos: Todo el frío del mundo, (Jabalina música, 2005), Hablaremos del miedo, (Jabalina música, 2007) e Luz, oscuridad, luz, no 2010. Traballos que os levaron a se facer un nome nos círculos pop e a participar en festivais estatais  importantes como o FIB de Benicássim, Primavera Sound ou Contempopránea. Música lánguida, melancólica, de escoita doada mais que só apaixonará os popeiros confesos, o que máis destaca é o xogo de dúas voces, Sara e Gonzalo, e as melodías tranquilas artelladas arredor das guitarras.

Con letras en castelán primordialmente, aínda que con algunha incursión no galego, -houbo até rumores da aparición dun disco neste idioma que nunca chegou a saír-, a banda mostrou unha evolución no seu último traballo, xa non unha simple escolma de singles, e unha clara transición cara a unhas letras máis limpas e menos agachadas atrás das melodías, evolución que, intencionadamente ou non, petaba nas portas da radio fórmula sen que esa deriva os fixese perder os sinais de identidade que os levaron a destacar entre as moreas de grupos que practican un estilo musical que axiña cae na superficialidade e nun pseudo-dramatismo impostado, dos que  os Nadadora conseguiron fuxir. Decidiron pór punto final á súa traxectoria contra finais do 2012, con senllos concertos na Coruña e Vigo.

{youtube}r2gzHw0u85w{/youtube}

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 00:34:50 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/nadadora.html
Miro Casabella https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/miro-casabella.html

Músico nado en Ferreira de Valadouro, provincia de Lugo, que ten desenvolvido unha das traxectorias máis sólidas e importantes da música galega ao longo das últimas décadas do século XX.  Porén, o seu nome quizais non resulte especialmente familiar nos ouvidos do público máis novo, aqueles que non teñen anos dabondo como para lembrar a andaina de Voces Ceibes.

Porque Miro formou parte, aínda que dende a distante Barcelona onde mantiña a súa residencia, dunha das senlleiras expresións culturais galegas do século XX, o fato Voces Ceibes, grupo de cantores que desenvolveu o seu labor artístico na década dos setenta, entre o férreo control policial da ditadura e a esperanza do novo tempo que se albiscaba daquela no futuro máis cercano. Casabella entrou en contacto con Voces Ceibes na cidade catalá onde residía, ao ser Barcelona destino cotiá destes músicos galegos para rexistraren os seus primeiros discos en formato E.P.- catro cancións-, e daquela época de cantautor, con notoria influencia da nova cançó catalá, temos hoxe a lembranza das dúas primeiras producións discográficas, en formato LP, de Casabella, Ti, Galiza, (BMG-Ariola, 1977) e Treboada, (BMG-Ariola, 1979), onde recolleu gran parte do repertorio que foi elaborando ao longo de toda a década. E hai un feito que diferenciou este repertorio do cantautor lugués do traballo que desenvolvían os seus compañeiros de Voces Ceibes, pois Miro sempre mantivo aberta unha liña onde tiñan cabida, para alén das cancións contestatarias propias dos demais integrantes do grupo, as cantigas tomadas da tradición popular, mesmo tiradas da época medieval, que xa están presentes no seu primeiro traballo discográfico pero que protagonizarían o seu segundo disco, onde incluso aparecen temas instrumentais que anticipan a eclosión do movemento folc que tería lugar pouco despois. Xunto a eles, pezas coma “Cantigas da Emigración”, “Os Irmandiños” ou “Copliñas galegas” onde, ás veces tirando proveito do acervo popular e outras dende a autoría do músico, a pegada da tradición é evidente, mesmo naqueles temas onde é Miro quen asina as letras. E loxicamente tamén houbo oco naqueles primeiros traballos de Casabella para a “canción-protesta”, propia dunha época onde nin tan sequera a bandeira galega tiña ningún recoñecemento oficial, feito que de seguro provocou a louvanza que dela fai o músico no seu álbum de estrea.

Miro Casabella no Barco no 2021. Foto A.R. para osil.info

Despois da  súa época en Voces Ceibes, e seguindo a liña que comezaron a marcar os seus elepés, que engadiron máis instrumentos -salientando a incorporación de gaita e zanfona- á guitarra que unicamente acompañaba a voz de Casabella nas súas primeiras gravacións en formato EP, o músico decidiu continuar a súa andaina uníndose a Doa. Este grupo coruñés de tamén longa traxectoria contou entre os seus fundadores con Miro Casabella, que uniu a súa voz ao proxecto que estaban a artellar na Coruña Xoán Piñón e Bernardo Martínez. Afastándose por completo da canción protesta, Casabella diluíu a súa personalidade nunha formación en que destaca a súa inquedanza pola música medieval, cantigas de Afonso X, Martín Códax, ..., acompañadas dalgún tema tirado do folclore galego, ás veces tamén pezas de folcores de alén das nosas fronteiras, onde a voz do músico lugués cobraba protagonismo. Ademais, na súa xeira en Doa, Casabella tocaba tamén cítola e zanfona.

No 2003, apareceu un novo disco en solitario do músico lugués, Orvallo. A pesar de non ter publicado novas cancións desde aquela, Miro segue a actuar regularmente polo país.

ESCOITA 'ORVALLO'

]]>
Lavesedo Sat, 02 Apr 2022 00:22:51 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/miro-casabella.html
Manoele https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/matina-folk.html

Cantautor de Cuntis, -coñecido tamén como Manoele de Felisa-, que formou o grupo Matina Folk co que publicou o disco, autoeditado, Orballo, en 1999 onde musica varios poemas de Roberto Blanco Torres. O cantautor Manoele sacou despois dous discos en solitario, Chove e De Felisa a María Mariño, -homenaxe a María Mariño publicado no 2007- mais seguiu a ofrecer asemade concertos co grupo Matina Folk.

En 2013 publicou o librodisco Cantos de lembranza, traballo en que Manoele de Felisa musica poemas do escritor Xosé Neira Vilas, que tamén recita varias das súas obras. A obra conta cun prólogo Víctor Freixanes.

Posteriormente publicou Cancioneiro do Camiño, un traballo que compila “18 cantigas, 18 historias que convén ser cantadas e contadas”, segundo di o propio Manoele e que están todas elas vinculadas ao Camiño de Santiago.

Escoita Cancioneiro do camiño

Escoita Cantos de lembranza

De Felisa a María Mariño

aa

]]>
Lavesedo Fri, 01 Apr 2022 23:51:34 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/folk/matina-folk.html
Fanny + Alexander https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/fanny--alexander.html

Fanny+Alexander foi unha banda indie galega con base en Compostela que gostaba de poñer a proba en cada unha das súas cancións os límites do Pop máis canónico, chimpando do pop acústico á indietronica máis arriscada, do chamber-pop orquestrado ao máis shoegazer e espacial, do sintético pop electrónico ao máis folkie e espido.

Unha atitude rupturista que comeza coa fidelidade ao principio punk do Do It Yourself -autoproducindo os seus discos e realizando os seus propios videoclips e material gráfico-, continua con un compromiso co Copyleft e remata coa explotación a conciencia da infinda paleta de sons que proporcionan as novas tecnoloxías. En defintiva, poñendo os alicerces para a contemporaneización da nova música pop galega a base de machucar estilos, regras e etiquetas.

Publicou os seguintes traballos: Lusco e Fusco, (A Regueifa Discos, 2006), Finais dos 70s comezos dos 80s, (A Regueifa Discos, 2007) e Alfaias, (A Regueifa Discos, 2009)

{youtube}db6WtFHsL4w{/youtube}

Escoita a música e accede ás descargas de Fanny+Alexander

{phocadownload view=category|id=23|target=s}

]]>
Lavesedo Fri, 01 Apr 2022 23:50:29 +0100 https://www.gzmusica.com/cartafol/pop-indie/fanny--alexander.html