Manolo Bacalhau é um dos representantes vivos da canción tabernária ferrolana, aliás utente e coñecedor da vida e obras dos bares de sempre de Ferrol.

Nace en Ferrol, na barriada da Ponte de Caranza, ao pe do rio do Tronco... Medra o calor da familia da súa nai Clementina, (traballadora da PYSBE), composta de avós e irmáns (mulleres e homes), que tódolos domingos xuntábanse a xantar na casa materna e logo do café con achicoria,dábanse a facer a mellor dixestión do mundo..., cantar.
No 76 forma parte do Grupo Xarabal.
Ala polos 80, entra en contacto co grupo Saraivas, cos cales grava o LP , “Xa non podemos calar”.
En 1995 grava con Os Cempés o volumen 2 de Le Printemps de la Cornemuse, Morvan, (Francia).
No ano 97 colabora no disco, Mas que un Oficio de Paco Diez,(La Bazanca).

El sempre participou cuando se lle pediu en actos, homenaxes, actuacións nas folgas xerais, actos de solidariedade... é pois de xustiza que a coletividade lle axude a el tamém.

Máis a dia de hoxe nom tiña publicado ningun traballo. Asi pois Sondobar so é unha pequena mostra para comezar a recoller a súa obra, património cultural da cidade e da Galiza.