Grupos

Non é a primeira vez que desde o Bar Mariatchi de Barcelona, -e co Manu Chao entre os argallantes-, se publica un disco con temas destacados dese Barcelona Sound mestizo e rumbeiro que tanto lle debe á emigración andaluza e á pegada de bandas coma, por exemplo, Mano Negra. Ao carón de bandas e solistas típic@s desde estilo, Che Sudaka, La Troba Kung Fú, La Pegatina, Tonino Carotone ou Ámparo Sánchez, aparece neste Lo peor de la rumba o tema Quen nos queima da galega Bolboreta, aka Lydia Botana. Aquí vos queda o seu reggae acougante, acompañado desta volta do rap de García Mc.


Todo comezou no Mesón do Bento. No improvisado camerín da Josfer algúns dos convidados á presentación do Vaise Armar dos Zënzar pensaron que o 25º aniversario da banda era o momento de lle facer un disco tributo. E decidiron que ademais ía ser unha sorpresa. Así foi. Onte desvelouse o segredo mellor gardado do rock galego e Vai polos Padriños! , o disco tributo aos 25 anos de Zënzar, foi presentado. Ao público e tamén aos abraiados homenaxeados. No interior deste artigo podes escoitar o disco íntegro!

Este ano os padriños do rock galego cumpren 25 anos. Foi no Nadal do 88 no pub Non Sei onde subiron por vez primeira a un escenario. E por iso, -e por moitas outras cousas-, un bo feixe de bandas do país decidiron facerlle un disco homenaxe.

Vimos de descubrir na rede unha canle de vídeos ben interesante. A Música Portuguesa A Gostar Dela Própria é unha canle de vimeo onde a música, en palabras dos encargados da canle, "é sempre filmada em espaços exteriores ou inóspitos aproveitando os sons ambientes e criando intimidade com os músicos. O microfone está sempre visível porque queremos trazer a música para a rua e vemos o mundo como um palco gigante." A canle, empregada nun primeiro momento para mostrar a variedade da música feita no país irmán, dá acubillo desde hai uns días tamén a varios proxectos de orixe galega. Aquí vos queda un fermoso exemplo, pero hai máis, convidámosvos a botardes unha ollada...e a enviar o voso material tamén, claro!


Vimos de coñecer a triste nova do pasamento deste senlleiro gaiteiro da Fonsagrada. A canda el marcha unha arroiada de sabiduría popular, de tradicións aprendidas doutros gaiteiros nas serras que marcan a hipotética estrema entre o que hoxe damos en chamar Galiza, Asturias e León, mais onde nunca fronteira houbo. O señor Marentes era un dos últimos gaiteiros que dominaba a espectacular técnica do picado propia desas terras altas. Aló, os gaiteiros, -como ten explicado moi ben Pablo Carpintero-, non cortan a corrente de aire no fol co brazo para "picar" senón que dan picado dixitando, co polgar da man esquerda, o que provoca unha sonoridade característica, propia daquelas terras e que o señor Marentes aprendera doutro ilustre da zona, o gaiteiro eonaviego Andeu. De certo que han montar boa polavila aló!

Aquí vos queda unha mostra do peculiar estilo dos gaiteiros da montaña da man dun dos seus últimos mestres, José Marentes.

O 1 de abril é o día das brincadeiras na Europa Atlántica. The fools' day. O día en que os burros van onde non deben ir. E nós, -aínda que mude o clima e Azúcar Moreno non paren de tocar na Luar-, sómosche atlánticos. E estamos un chisco tol@s, así que decidimos botar a andar este proxecto o 1 de abril de 2012. Pasaron 9 meses e un monte de cousas desde aquela. Aquí tes un resumo do que foi o 2012 para GZmusica.com


Utilizamos cookies

Utilizamos cookies no noso sitio web. Algunhas delas son esenciais para o funcionamento do sitio, mentres que outras axúdannos a mellorar este sitio e a experiencia do usuario (cookies de seguimento). Podes decidir por ti mesm@ se queres permitires o uso de cookies ou non. Ten en conta que, se as rexeitares, é posíbel que non poidas utilizar todas as funcións do sitio.